dagelijks Archives - Pagina 10 van 37

Browse Category by dagelijks

Sara gaat opnieuw lopen

Ik ben onlangs opnieuw begonnen met lopen. Lopen, het is iets wat vaak op mijn “goede voornemens” lijstje staat. Maar na enkele weken begint het te slabakken en stop ik er op een of andere reden mee. Het verzinnen van excuses, daar was ik een echte pro in geworden. Mijn meest gebruikte excuus was dat ik tijdens het allergieseizoen last heb van kortademigheid & dat ik daarom niet kon lopen. Maar ook écht proberen of mijn allergie me in de weg stond van wat sportief te zijn? Nee hoor…

Tot vorige week. Vorige week kreeg ik ineens goesting om terug te beginnen met sporten. Nu het ’s avonds wat langer duurt vooraleer het helemaal donker wordt, heb ik geen excuus meer. En dat van die allergie, dat zal ik dan wel merken van zodra ik last krijg. Mijn noodpuffertje neem ik dan ook elke run mee, voor het geval dat. Sinds ik vorige week gestart ben, ben ik al 3 keer gaan lopen.

Om het mezelf makkelijk te maken, heb ik een applicatie op m’n iPhone geïnstalleerd, running trainer 5K. Deze applicatie is te vergelijken met de start to run lessen met Evi Gruyaert. Een stem zegt wanneer en hoelang je moet lopen of stappen. Handig, want zo moet ik de tijd niet in het oog houden én kan ik m’n eigen muziek in de achtergrond afspelen. De route die ik afleg wordt bijgehouden door de runkeeper app, als ik gedaan heb met lopen kan ik dan de route die ik gelopen heb uploaden naar de website. Zo kan ik een mooi overzicht behouden van mijn vooruitgang & van de routes die ik loop.

Omdat ik wel eens last kan hebben van een (te) hoge hartslag, doe ik altijd mijn polar hartslagmeter aan. Vorige week de batterij vervangen en ingesteld. Het horloge geeft mijn ideale hartslag weer, als ik hierboven zit begint het horloge te piepen gelijk zot zodat ik weet dat ik wat moet inhouden. Tijdens het lopen probeer ik zoveel mogelijk “in the zone” te lopen. Als ik dit goed doe, zou ik op termijn wat moeten afvallen. Momenteel is mijn conditie nog superslecht waardoor ik niet echt veel “in the zone” loop. Maar, er is vooruitgang! Joepie!

Het is de bedoeling dat ik meerdere keren in de week ga lopen zodat ik op termijn een goede conditie opbouw. In elk geval zal ik wat gezonder, energieker en vooral veel fitter zijn. En misschien moet ik mezelf (zoals Mademoiselle Pia) wel belonen als ik voldoende getraind heb?

Heb jij tips zodat ik het lopen deze keer (langer) volhou? Laat het dan zeker weten in de comments! (Thx in advance)

dagelijks

Sara stelt haar nieuwe handtas voor

Enkele weken geleden ging ik met onder andere #hetlief naar de retrobeurs. Eigenlijk had ik niet meteen een bepaalde aankoop voor ogen, tenzij er natuurlijk een leuke oude camera zou te vinden zijn die ik graag zou hebben. Een oude camera die ik nog graag aan m’n verzameling had toegevoegd heb ik niet gevonden (#hetlief wel), maar m’n oog viel op deze fel gekleurde handtas.

Voor de zomer wilde ik graag een leuke handtas in een zomers (lees: fel, liefst geel) kleurtje. Ik zag deze gele handtas in een hoekje liggen en meteen trok ze mijn aandacht… Zou de kleur er voor iets tussen zitten? :-) Nja, na inspectie van de handtas besloot ik ze mee te nemen. Er was namelijk geen schrammetje aan én ik zag dat het een handtas was van het Deense merk Friis & Company. Tuurlijk kon ik deze handtas voor minder dan €5 niet laten liggen, toch?

Heb jij een handtas die je meer gebruikt in de zomer? Een seizoenshandtas dus :-)

dagelijks, wijvenweek

Sara is een topwijf

Ok, deze blogpost komt eigenlijk een dagje te laat. Maar gelukkig werd er een inhaaldag voorzien tijdens deze #wijvenweek.

Vandaag schrijf ik over enkele dingen waar ik fier over ben. Eigen stoef stinkt zeggen ze, maar vandaag mag het. Merci wijvenweek!

Tijdens mijn studies Marketing heb ik steeds tegen mezelf gezegd; “als je écht iets wil, dan moet je er volledig voor gaan. Hou je doel voor ogen en je zal bereiken wat je wil.” En ook al klinkt dit verdomd cliché, dit stomme zinnetje heeft me al door heel wat moeilijke momenten geholpen zoals de examenperiode of als ik het even moeilijk had. Je studies vervolledigen klinkt misschien als iets stom, maar erin slagen op een moment dat er bijna niemand uit je omgeving meer in je gelooft maakt het best zwaar. Omdat ik in het middelbaar noch een ASO, noch een TSO richting deed was het namelijk niet echt vanzelfsprekend om een studie aan de Hogeschool te beginnen. Maar, het is me gelukt! (Thx mama om me tijdens de moeilijke momenten te steunen en me erdoor te sleuren) :-)

Ik ben dan misschien geen huishuidprinses, maar wat ik wel goed kan is dessertjes maken. Regelmatig spendeer ik een namiddag in de keuken om die cupcakes mooi versierd te krijgen, of tover ik na het eten nog snel een moelleux de chocolat uit m’n mouw. Dessertjes zijn mijn ding en ik ben dan best wel fier op de cupcake’jes die ik uren aan een stuk zit te versieren.

Ondertussen bestaat deze blog al 5 jaar! Zotjes! Nee, ik schrijf niet elke dag. Of heb geen vast ritme om te bloggen. Maar wat ik het belangrijkste vind is dat ik het nog steeds leuk vind om de alledaagse dingen met jullie te delen. De kleine dingen die me gelukkig maken en zelfs de dingen die me persoonlijk raken. Stiekem toch wel fier dat ik het al 5 jaar volhou om hier wat dingen neer te pennen :-) Dankzij mijn blog heb ik al heel wat dingen mogen doen en zien die ik anders niet had kunnen doen.

dagelijks, wijvenweek

Sara blikt terug op een vervlogen droom

Het thema van vandaag is “Dromendag”. De wildste of meest ambitieuze dromen, maar ik ga het eerder hebben over een vervlogen droom.

Mijn vakantiejob speelde zich steeds af op BruCargo, de luchthaven voor vrachtverkeer. Van ’s morgens tot ’s avonds tussen de vliegtuigen. Bij het opstijgen begon ik steevast te dromen…

Nee, ik wilde geen piloot of air hostess worden. Waar ik wel van droomde was animatrice worden. Of een hostess die de vakantiegangers op de luchthaven begroet, ophaalt en ze naar hun hotel brengt.

Ik had mezelf voorgenomen om na m’n studies – indien ik niet meteen werk vond – mij in te schrijven bij een tour operator om hostess en/of animatrice te worden. Ik droomde er dan van dat ik op de luchthaven met m’n kaftje zou staan zwaaien (waar de tour operator opstaat) om de passagiers te begroeten. Hoe ik de mensen wegwijs maak in het vreemde land & hen excursies aansmeer. Hoe ik steeds het aanspreekpunt zou zijn voor als de vakantiegangers problemen zouden hebben tijdens hun verblijf. Of hoe ik de vakantiegangers probeer te animeren als ze liggen te genieten van de zon, met een spelletje Bingo ofzo :-)

Maar hostess/animatrice zijn is meer dan enkel de toeristen wegwijs maken in het vakantieparadijs. Het betekent ook veel reizen, de wereld ontdekken, nieuwe culturen ontdekken en mensen leren kennen.
Als animatrice woon je voor een bepaalde tijd in een zonovergoten vakantiebestemming, je leeft er samen met de plaatselijke bevolking. Dat moet toch geweldig zijn?

Terug naar de realiteit, ik nam een job aan – op BruCargo – en begon aan mijn leven na m’n studies. En zo werd dit een vervlogen droom. Als ik wil weten hoe het er werkelijk aan toe gaat tijdens de maanden van een “saisonnier”, vraag ik dat gewoon aan #hetlief. Want hij heeft dat wel gedaan. En zo dromen we een beetje samen. Hij kijkt terug op de tijd die hij als animator in een ver land heeft beleefd, ik droom dan even dat ik met m’n plakske van mijn eventuele werkgever zwaai naar toeristen die net arriveren.

dagelijks, wijvenweek

Sara is gelukkig

Vandaag is het thema van de #wijvenweek is “Moh, kijkt nu. We zitten hier met een mening.” Hou je vast, want ik word geacht om hier m’n mening te verkondigen. Here it goes…

Ik ben op een leeftijd gekomen waarop het normaal wordt gevonden dat je een volgende stap in je leven zet. Veel mensen van rond de 30 beginnen aan het perfecte plaatje: huisje, tuintje, boompje, (hondje), kindje, .. Nu er in mijn omgeving kindjes als spruiten uit de grond lijken te komen, stel ik me wel eens de vraag of ik niet achter loop op het schema, dat iedereen lijkt uitgedokterd te hebben voor me.

Ik probeer zoveel mogelijk m’n eigen leven te leiden in plaats van dat ik geleid wordt door het leven, door de maatschappij en door ieders mening.

Ongelukkig in je job?
Blijf niet vastzitten en verander wat je stoort. Of je kan er ook voor kiezen om mooi in het rijtje te lopen en dezelfde job te houden tot je pensioen.
Voel je je niet helemaal goed in je vel?
Zoek naar de oorzaak en doe er wat aan. Neem je leven in eigen handen. Of blijf in het gareel lopen en doe wat de maatschappij van je verwacht. Maar ben je dan gelukkiger?

Net hetzelfde met het beeld dat de maatschappij voor jou maakt als je een bepaalde leeftijd bereikt. Als je 30 wordt, wordt er van je verwacht dat je je leven op een rijtje hebt. Dat je (gelukkig) getrouwd bent, dat je begint te denken aan een eigen huis(je). Bij dit perfecte plaatje horen natuurlijk ook wat kinderen.

Nog zoiets, kinderen. We worden allemaal geacht een kroostrijk gezin te stichten. Een gezin gevuld met liefde én kinders. Momenteel heb ik écht nog niet de behoefte om een kind op de wereld te zetten, ook al ben ik “bijna” 30.

Wel beste maatschappij, ik heb het zo’n beetje gehad met het uitgestippelde scenario van m’n leven. Ik (samen met #hetlief natuurlijk) beslis namelijk wanneer ik m’n eigen stek wil kopen of wanneer ik wil trouwen. Wat zeg ik? Trouwen? Nee, dat zal niet zo gauw gebeuren… Dat neemt helemaal niet weg dat ik niet gelukkig ben met #hetlief en dat betekent ook helemaal niet dat ik de rest van m’n dagen niet met hem wil slijten. Maar dat papiertje, dat hoeft niet voor mij.

Ik heb net een job gevonden waar ik volledig voor wil gaan, niet zomaar een job maar mijn droomjob. Lang heb ik ernaar gezocht en nu ik hem gevonden heb, wil ik me ook bewijzen. Niet zomaar tegenover gelijk wie, nee. Maar tegenover mezelf. Dromen realiseren, maar dat lees je morgen ;-) En later, als ik groot ben, zal ik misschien klaar zijn om een kind op de wereld te zetten of om eigenaar te worden van een eigen huis. Maar nu bedank ik er even – bewust – voor.

Momenteel heb ik m’n leven in eigen handen, doe ik waar ik zin in heb en doe ik m’n uiterste best om gelukkig te zijn. Zonder hiervoor te moeten beantwoorden aan het Perfecte Plaatje dat van me verwacht wordt. Op dit moment in mijn leven is dat:

genieten van elke dag,
genieten van de zon op m’n snoet,
genieten van elk moment samen met #hetlief maar ook alleen.
en ja, ook genieten van het werk dat ik elke dag doe. Want ook dat is iets dat me op dit moment gelukkig maakt.

Doe niet langer wat er van je verwacht wordt, stand out of the crowd zeg maar en word gelukkig, op jouw manier.