Papa,
We hadden misschien niet de meest klassieke vader-dochter relatie. Ja, je was nogal een specialeke (en ik ook natuurlijk) ;-) Maar dat neemt niet weg dat ik je ontzettend mis. 5 jaar is het al geleden. 5 jaar dat ik je niet toevallig meer kan tegenkomen of dat je kan bellen. Het zit ‘em in de kleine dingen die ik het meeste mis. Straks kom ik je bezoeken en eet ik een “eclaireke”.
In de afgelopen 5 jaar is er ontzettend veel gebeurd. Ongelooflijk veel. Kan je nog een beetje volgen van hierboven? Momenteel sta ik op het punt om een belangrijke beslissing te nemen. Een beslissing die m’n toekomst wel eens kan bepalen. En soms vraag ik me dan af wat jij ervan zou vinden? Maar wat je er ook van zou vinden, ik zou toch m’n zin doen ;-) Zo zijn we wel, de Van de Velde’s. Redelijk koppig en een doorzettingsvermogen van jewelste. Bedankt voor deze “erfenis”, papa ;-)
De beste vader-dochter relatie was het misschien niet, maar bijzonder. Dat was het zeker. Je leerde me jouw liefde voor taal. Je stiptheid (ik werk eraan om het op punt te stellen!). Je leerde me dat alleen het beste goed genoeg is. Het is niet voor niets dat ik een pietje precies ben. Het zit ‘em in de kleine dingen… Tot straks papa!
